ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΘΥΜΗΣΕΣ...
Τα καλοκαιρια των παιδικων μου χρονων τα περνουσα στην Λαγκαδα. Οχι πως ειχαμε εξοχικο δικο μας . Το νοικιαζαμε μαζι με το μποστανακι και το περβολι ... το ψωμι του πατερα και της μανας. Ο κυρ Μιχαλης ο πατερας μου... ειχε φτιαξει για μενα μια κουνια κατω απο την συκια ... καθως μοναχοπαιδι να χω παιχνιδι. Ειχαμε και τον Κανελλο τον σκυλο μας... τις κοτουλες και τα προβατακια. Ως τα εφτα μου που φυγαμε για την πρωτευουσα. Ο πατερας να λαλει τα αρνακια ...κι η μανα με την ασπρη την μαντηλα να θεριζει στο λιοπυρι ... Ελεγε...καμα καμα πεθερα που να θεσω τον χειροβολα ? βαλτον εναν πανω στον αλλον και καταπιανε εναν αλλον. Τοτε δεν ηξερα ... τωρα ξερω τι θα πουν ολα αυτα... Θυμαμαι τον πατερα μου να με μαθαινει να κουμπωνω σωστα το πουκαμισσακι μου και την μανα Στελλα να αναβει το πυρομαχι να ψησει χορτοπιτα. Θυμαμαι και τα απογευματα που μου εδινε ο πατερας τα κυαλια του να δω καρσι τ Αιβαλι. Θαρρω ειχα δει δακρυα στα ματια του καθε φορα ...Θυμαμαι και κεινες τις βραδυες τις φεγγαρολουστες που μ εβαζε στη βαρκουλα και με ταξιδευε...και μου τραγουδουσε. Το παιδακι μου το ρενιο και το μαργαριτερενιο... Τοτε δεν ηξερα πως ημουν παιδι της καρδιας κι οχι της μιας βραδυας... Αχ δεν το ξερα να τους αγαπουσα χιλιες φορες πιο πολυ...... ,ρωτησει. Τωρα εγινες κοπελα Τασωμ... ειπες. Κι ελεγες ... κι ελεγες ... κι εφτιαχνες χαμογελα και μου τα χαριζες. Σε ψαχνω στα περβολια και στα λιοχωραφα πολλα πολλα χρονια τωρα .... μες την ψυχη μου σε βρισκω... μια ζωη.
ΗΜΟΥΝ ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΣΑΣ!!!!!! ,,,,,,,,,,,ΚΑΙ ΛΕΓΑΤΕ,,,,,,,ΚΑΙ ΛΕΓΑΤΕ,,,,,,,ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΝΑΤΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΑ ΧΑΡΙΖΑΤΕ,ΣΑΣ ΨΑΧΝΩ ΣΤΑ ΠΕΡΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΛΙΟΧΩΡΑΦΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ,,,,,,,,,,ΜΕΣ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΩ,,,,,ΜΙΑ ΖΩΗ!!!!!!!!!
ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΣΑΣ
ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΣΑΣ,
Τα καλοκαιρια των παιδικων μου χρονων τα περνουσα στην Λαγκαδα. Οχι πως ειχαμε εξοχικο δικο μας . Το νοικιαζαμε μαζι με το μποστανακι και το περβολι ... το ψωμι του πατερα και της μανας. Ο κυρ Μιχαλης ο πατερας μου... ειχε φτιαξει για μενα μια κουνια κατω απο την συκια ... καθως μοναχοπαιδι να χω παιχνιδι. Ειχαμε και τον Κανελλο τον σκυλο μας... τις κοτουλες και τα προβατακια. Ως τα εφτα μου που φυγαμε για την πρωτευουσα. Ο πατερας να λαλει τα αρνακια ...κι η μανα με την ασπρη την μαντηλα να θεριζει στο λιοπυρι ... Ελεγε...καμα καμα πεθερα που να θεσω τον χειροβολα ? βαλτον εναν πανω στον αλλον και καταπιανε εναν αλλον. Τοτε δεν ηξερα ... τωρα ξερω τι θα πουν ολα αυτα... Θυμαμαι τον πατερα μου να με μαθαινει να κουμπωνω σωστα το πουκαμισσακι μου και την μανα Στελλα να αναβει το πυρομαχι να ψησει χορτοπιτα. Θυμαμαι και τα απογευματα που μου εδινε ο πατερας τα κυαλια του να δω καρσι τ Αιβαλι. Θαρρω ειχα δει δακρυα στα ματια του καθε φορα ...Θυμαμαι και κεινες τις βραδυες τις φεγγαρολουστες που μ εβαζε στη βαρκουλα και με ταξιδευε...και μου τραγουδουσε. Το παιδακι μου το ρενιο και το μαργαριτερενιο... Τοτε δεν ηξερα πως ημουν παιδι της καρδιας κι οχι της μιας βραδυας... Αχ δεν το ξερα να τους αγαπουσα χιλιες φορες πιο πολυ...... ,ρωτησει. Τωρα εγινες κοπελα Τασωμ... ειπες. Κι ελεγες ... κι ελεγες ... κι εφτιαχνες χαμογελα και μου τα χαριζες. Σε ψαχνω στα περβολια και στα λιοχωραφα πολλα πολλα χρονια τωρα .... μες την ψυχη μου σε βρισκω... μια ζωη.

ΗΜΟΥΝ ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΣΑΣ!!!!!! ,,,,,,,,,,,ΚΑΙ ΛΕΓΑΤΕ,,,,,,,ΚΑΙ ΛΕΓΑΤΕ,,,,,,,ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΝΑΤΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΑ ΧΑΡΙΖΑΤΕ,ΣΑΣ ΨΑΧΝΩ ΣΤΑ ΠΕΡΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΛΙΟΧΩΡΑΦΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ,,,,,,,,,,ΜΕΣ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΩ,,,,,ΜΙΑ ΖΩΗ!!!!!!!!!
ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΣΑΣ
ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΣΑΣ,