τί κάνεις εκες μές το γυαλό
Τό σπίτι μας δέν είναι εκεί
ενύχτωσε πιά, έλα ....
Τό σπίτι μας δέν είναι εκεί
στή θάλασσα στό φάρο
λές κι εκεί σέ γέννησα
χωμένη σέ ένα βράχο
Απ' τό πρωί τσαλαβουτάς
ψάχνονας γιά χταπόδια
κοκάλωσαν τά ρούχα σου
ξυλιάσανε τα πόδια
ξυλιάσανε τα πόδια
Ασε ήσυχους τούς αχινούς
κι αυτά τά σαλιγκάρια
τίς πευαλίδες άσε πιά
νά κοιμηθούν στά βράχια
τίς πευαλίδες άσε πιά
νά κοιμηθούν στά βράχια
Ξύλο πού θέλεις στό... ποπό
βρεγμένη κοπανίδα
κεφάλι τέτοιο αγύριστο
εγώ δέν ξάνα είδα
Η γλώσσα σου εμάλιαζε
μά τά μικρά τά αυτιά μου
βαμβάκι λές καί είχανε,
σέ παίδευα κυρά μου
Δέν σ' άκουγα μανούλα μου
μά εσύ χαμογελούσες
τή θάλασσα καί τό Ρηνιώ
πολύ μάς αγαπούσες
ΡΗΝΟΥΛΑ 1998