ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ .....

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΟΥ,ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΑΠ΄ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ....
ΜΝΗΜΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ, ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ ....ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΞΕΝΟΙΑΣΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΗ ΜΑΜΑ, ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ, ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ, ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ,ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΟΥ ΜΕ ΛΑΤΡΕΥΕ ....
ΤΑ ΧΑΡΙΖΩ
ΣΤΑ ΔΥΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ
ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΚΡΙΒΟ ΕΓΓΟΝΟ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ, ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΩΣ .... ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ

n

n

.11111111111111

.11111111111111
ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ,ΡΟΔΟΣΠΑΡΜΕΝΟΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΣΟΥ!!!! ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ 27/5 /2004!

.jjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj

.jjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj

27 ΜΑΗ 2004!!!!!!!

27 ΜΑΗ 2004!!!!!!!
27 ΜΑΗ 2ΟΟ4!!!!!!!!

γιαννησ.,

γιαννησ.,
Εμαι παιδί και ο ουρανός εχει το δικό μου ήλιο...

..

..

ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΗΡΘΑΤΕ

Welcome Comments Pictures

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ


..

..
Κοίταξε πιο κάτω τα ποιήματα ίσως κάποιο να σε ενδιαφέρει.

.

.
ηταν ειναι και θα ειναι οι γονεις μου ... αστερια στον ουρανο και στην καρδια μου ...αιωνια....ΗΜΟΥΝ ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΣΑΣ!!!!!! ,,,,,,,,,,,ΚΑΙ ΛΕΓΑΤΕ,,,,,,,ΚΑΙ ΛΕΓΑΤΕ,,,,,,,ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΝΑΤΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΑ ΧΑΡΙΖΑΤΕ,ΣΑΣ ΨΑΧΝΩ ΣΤΑ ΠΕΡΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΛΙΟΧΩΡΑΦΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ,,,,,,,,,,ΜΕΣ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΩ,,,,,ΜΙΑ ΖΩΗ!!!!!!!!!

.ξηηηηηηηηηηηηηηη

.ξηηηηηηηηηηηηηηη
ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ

πασχα....

πασχα....
Ψάχνεις τα χρόνια της χαμένης αθωότητας και λυγάς. Ψάχνεις μορφές ανθρώπων λατρεμένες και δεν τις βρίσκεις. Απλώνεις το χέρι σου να τις αγγίξεις και χάνεται στο κενό. Θες να... τις αγκαλιάσεις, να κάτσεις δίπλα τους , να νιώσεις τη γλύκα της ανασεμιάς τους , το φως απ΄το χαμόγελό τους και δεν μπορείς...

οοοοοοοοοοοοοοοπποο

οοοοοοοοοοοοοοοπποο
...ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΜΟΥΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΧΟΛΙΑΡΟΥΔΙ ΠΡΟΠΑΙΔΙΑ ΚΙ ΑΛΦΑΒΙΤΟ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΝΑ ΠΑΙΖΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΜΕΣ ΤΗΝ ΑΝΕΜΕΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΡΩ ΤΙΣ ΓΡΑΤΖΟΥΝΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΜΟΥ!!!

κατσικα

ο ουρανός είχε το δικό μου ήλιο... Τα χρυσά του κεντίδια τα καμάρωνα μόνο εγώ και τα πουλιά. Ο δικός μου ουρανός δεν είχε ποτέ σύννεφα γι' αυτό ποτέ δεν έβρεχε, ποτέ δεν άστραφτε, ποτέ δε βρόνταγε. Στις παιδικές μου χούφτες κρατούσα λίγο νερό για να ξεδιψούν τα πουλιά του και στην ποδιά μου ψίχουλα για να χορταίνουν τα φιλαράκια μου. Αυτός ο ήλιος και αυτά τα πουλιά ήταν δικά μου, κανείς δεν μπορούσε να μου τα πάρει.... Όταν ήμουν παιδί είχα φτιάξει και ένα δικό μου κήπο, με παρτέρια ασβεστωμένα, με λογής -- λογής λουλούδια και είχε πράσινο χορτάρι. Στον κήπο μου προσευχόμουνα και ο κήπος μου παράδεισος γινότανε. Όταν ήμουνα παιδί δεν ήξερα τίποτα από τους ουρανούς και τους κήπους της ζωής. Ούτε για αρπαχτικά πουλιά, ούτε για κισσούς που σκοτεινιάζουν τα παράθυρα του κόσμου των μεγάλων. Και όταν μεγάλωνα, προσπαθούσα να συνηθίσω τους ουρανούς και τους κήπους με τους νόμους των μεγάλων. Τον ουρανό και τον κήπο μου να ξανάβλεπα. Τα πουλάκια μου να ξεδιψούσανε με το νεράκι της αθωότητάς μου εκείνης. Στον κήπο μου να ξανακύλαγα στην καταπράσινη χλόη του. Με τα λουλούδια αστεία να λέγαμε και πάλι να γελούσαμε όπως τότε. Θέλω τον παλιό μου κήπο, θέλω τον παλιό μου ουρανό. Θέλω εκείνες τις εικόνες που με γαλήνευαν, θέλω εκείνες τις πλαγιές που λαχάνιαζα όταν έτρεχα. Θέλω εκείνο το παιδί πάλι να συναντήσω και να το μαλώσω που βιάστηκε να μεγαλώσει...

.katv apo to2004

.katv apo to2004
Καλημερα, καλημέρα,

.

.
Ορτσα τα πανιά!!!!!!! σαλπάρουμε

.kapetanio

.kapetanio
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ!!!!!!!!!!

.ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΜΑΚΡΙΝΕΣ.....

.ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΜΑΚΡΙΝΕΣ.....
ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΜΑΚΡΙΝΕΣ

ΣΑΛΠΑΡΟΥΜΕΕΕΕ

Καλημέρα,καλημερα

Γλυκιά Καλημέρα σου φέρνει το αγέρι μαζί με φιλί, του ήλιου οι αχτίνες χαρά, δες, σκορπίζουν φωτίζει και πάλι η ανατολή!!!!!!!!!!!!!Καλημέρα,καλημερα Έστειλα με τον αγέρα, Από ΠΛΩΜΑΡΙ με δροσιά, Να σε βρεί να σ' απαντήσει, Σ' αγκαλιά για να σε κλείσει,... Με Αιγαίου ανασαιμιά.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ
μαρια

Φύσιξε Βοριάς Μα'ί'στρος Τραμουντάνα

/νικοσ

/νικοσ
…ο ανοιχτός ουρανός, η κινητή αρχιτεκτονική των νεφών, οι εναλλασσόμενοι χρωματισμοί της θάλασσας, το σπινθήρισμα των φάρων είναι ένα θαυμάσιο πρίσμα για να διασκεδάσει το βλέμμα δίχως να κουραστεί..

.ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ

.ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ
Τα νέα μας!! "κλικ" στην εικόνα

πουλιατραγοσ

πουλιατραγοσ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΠΩ,ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΓΙΝΑΝ ΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΑΝ. ΠΕΤΑΞΑΝ,ΠΗΓΑΝ ΣΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΣΒΗΣΑΝ,ΧΑΘΗΚΑΝ,ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ.......

,ΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜ

,ΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜ
ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΟΥ ΕΣΕΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ, ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΓΑΠΗΣΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΕ ΡΗΓΜΕΝΑ ΕΚΕΙ ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΒΥΘΟ ΣΟΥΙ

,,,,,,,

Η θάλασσα για μένα είναι μιά ανάγκη κοντά της βρίσκω την χαμένη μου ζωή αφήνω το μυαλό στο κύμα της να τρέξει και παίρνει βαθιά πνοή κι ανάσα η ψυχή. · Απλώνω πάνω στο κύμα της όλα τα όνειρά μου αυτά που κάνω στην ψυχή βαθιά και στο μυαλό αυτά που αλήθεια ίσως ποτέ τους να μην γίνουν και τρέχει το δάκρυ μου καυτό και εγώ πονώ. · Πως να μαζέψω όνειρα, απλωμένα πάνω στο κύμα τα παίρνει ο αέρας και όπου θέλει τα σκορπά τα πηγαίνει στις τέσσερις γωνιές του κόσμου και η δική μου καρδιά, οδύρεται κλαίει και πονά. · Εσείς αέρηδες που τα όνειρά μου πήρατε μαζέψτε τα ξανά και φέρτε τα σε μένα να πάρει μιάν ανάσα η καρδιά μου που πονά καινα νιώσει ότι τόσα όνειρα δεν πήγαν στα χαμένα.

ΦΟΥΡΤΟΥΝΙΑΣΜΕΝΟ ΠΛΩΜΑΡΙ (ΑΜΟΥΔΕΛΙ)

ΦΟΥΡΤΟΥΝΙΑΣΜΕΝΟ ΠΛΩΜΑΡΙ (ΑΜΟΥΔΕΛΙ)

/

/

ΨΑΡΑΔΙΚΗ ΦΑΜΙΛΙΑ

 
                         
    Μικρό παιδάκι τόσο δα
  τη μάνα ακολουθούσα
  ήθελα νάμαι δίπλα της
  τη φούστα της κρατούσα

  Το σπίτι μας στον Αη Λιά
  εκεί στο βουναλάκι 
  ήταν μικρό, μα όμορφο 
  μες το στενό σοκάκι


   
  Τη μάνα μου κι εμένανε,
  σαν έπιανε η μπόρα
  το σπίτι δεν μας χώραγε,
  μικρότερο ήταν τώρα

                      
  Τη στράτα οι δυο μας παίρναμε
  ερχότανε μπουρίνι
  και στο γιαλό βρισκόμαστε
  εγώ μαζί μαζί μ' εκείνη
  
  Στα βράχια ολούθε στέκαμε
  στην άκρη εκεί του φάρου
  φτεροκοπούσε η καρδιά
  σαν τα φτερά του γλάρου
                       

  Η θάλασσα αγρίευε
  και εμείς οι δυό αντάμα
  τη βάρκα περιμέναμε
  κάνοντας ένα τάμα 

                      
  Τη βάρκα λέγανε Αννιώ
  τη μάνα λέγαν Άννα
  και το πατέρα Νικολό
  κι εμέ φωνάζαν Γιάννα
                                
   Η βάρκα μας ότι ακριβό
   έφερνε εκεί μέσα 
   το κύρη μας το Νικολό
   τον πιο καλό πατέρα

                                                                           
  Φουρτούνα σαν εσήκωνε
  η θάλασσα η μπαμπέσα
  τα μάτια μας βουρκώνανε
  γιατί στη βάρκα μέσα,
                                
  βρισκόταν άξιος ψαράς
  τίμιος νοικοκύρης
  ο Νικολός με το όνομα
  κι ήταν δικός μας κύρης
                         
  Η βάρκα μας σαν έφθανε
  η μάνα μου η Άννα
  το Νικολό αγκάλιαζε
  κι εγώ μαζί η Γιάννα

  Στον Αη Νικόλα και οι τρείς
  πηγαίναμε αντάμα
  και με μεγάλη ευλάβεια
  εκάναμε το τάμα

                         
   Η θάλασσα γαλήνευε
   σταμάταγε η μπόρα
   στο σπίτι ανηφορίζαμε
   που μας χωρούσε τώρα,
                  
   το κύρη μου το Νικολό
   τη μάννα μου την Άννα
   και το μικρό παιδόπουλο
   εμένανε τη Γιάννα
                                                                             
  Η γάτα μας καθότανε
  πάντα στα σκαλοπάτια
  τη Γιάννα της περίμενε  
  κι όχι τα φρέσκα ψάρια.

        
      Αύριο είναι παραμονή του Αη  Νικόλα.
       Χρόνια  πολλά σε όσους γιορτάζουν.                                     
                                                                                             
                               
      Ρηνούλα