Το καλοκαίρι έφθασε
δεν βλέω πιά την ώρα
μες το βαπόρι να βρεθώ
κι o νους μου πήρε….φόρα
Και πάλι εταξίδεψα
αυτή τη νοσταλγία
στον Πειραιά την έστειλα
τη…. φόρτωσα στα πλοία
….Bραδιά Αυγούστου σήμερα
κι εγώ στο καφενείο,
στο καφενείο του Μαντή
Θέ μου τι μεγαλείο!!!!!!!!!!!!!!!
Ο ήλιος πια εχάθηκε
και βγήκε το φεγγάρι
κι απέναντι μου στέκεται
το όμορφο Πλωμάρι
Τι μυρουδιά οι ευκάλυπτοι
μυρίζουν οι ακακίες
μυρίζει το αγιόκλημα
μυρίζουν οι γαζίες.
Τ αγέρι από τη θάλασσα
το νοτισμένο χόρτο
χίλιες και μύριες ευωδιές
φέρνουν σ αυτό το τόπο
…και να μέσα στη σιγαλιά
μέσα στην ησυχία
μια μελωδία ακούγεται
σωστή ‘ναι πανδαισία
Είναι τα κοριτσόπουλα
πού βγήκαν για σεργιάνι
βραδιά ειν’ Αυγουστιάτικη
κι ο ύπνος δεν τα πιάνει
Πας στο πεζούλι κάθονται
στων δένδρων τη συστάδα
και από εκεί ξεχύνεται
γλυκύτατη καντάδα
Κορίτσια εικοσάχρονα
η Πέρσα, η Ιουλία
η Παπαδούλα, η Μυρσινιώ
η Στάσα, η Μαρία
Και άλλες νιές της γειτονιάς
γιαγιάδες θα ναι τώρα
και όπου και αν βρίσκονται
καλή τους να ναι η ώρα .
Φεγγάρι έχει ολόγιομο
λαλούνε τα τριζόνια
κι εγώ εδώ αναπολώ
τα περασμένα χρόνια
Είναι όλα τώρα μακρινά